Rosacea is een chronische bloedvataandoening met mogelijk ernstige klachten. Bijna twintig procent van de blanke vrouwen boven de dertig jaar heeft last van rosacea.

Toch weten de meeste mensen niet zo veel van deze huidaandoening. Komt het volgende je bekend voor?

• Regelmatig optreden van roodheid van het gezicht (met name bij inspanning, drinken van alcohol, temperatuursverschillen of het eten van gekruid voedsel)
• Kleine bloedvaatjes (couperose) in het gelaat
• Soms wat bultjes die lijken op puistjes, maar die niet goed kunnen worden uitgedrukt
• Gevoeligheid voor cosmetica producten
• Regelmatig brandend of stekend/prikkelend gevoel van de gezichtshuid
• Gevoelige of snel geïrriteerde ogen

Heb je vaak last van een of meerdere van de bovenstaande klachten, dan is het verstandig om eens langs te gaan bij een dermatoloog. Hij of zij kan je vertellen of je inderdaad rosacea hebt. Doe je er niets aan dan zal de rosacea op termijn verergeren. Met een goede behandeling kan je de verschijnselen van rosacea meestal prima onder controle houden. Bovendien voorkom je zo ook het krijgen van couperose.​

In principe is een rimpel niet meer dan een vouw of een barst in de huid. Statische rimpels of ouderdomsrimpels zijn zichtbaar op het gelaat wanneer de gezichtsspieren niet gespannen zijn en het gelaat bijna volledig uitdrukkingsloos en in rust is.

Ze vormen zich, na verloop van tijd, als bewijs van het natuurlijk verouderingsproces en dit kan versneld worden door externe factoren en een ongezonde levensstijl.

Bij een droge of vetarme huid bevat de opperhuid (de buitenste huidlaag) te weinig vetten. De productie van talg of huidsmeer speelt hierin een belangrijke factor. Enkele kenmerken zijn een droog, schraal of trekkerig gevoel, een ruwe huid met of zonder schilfertjes, gevoeligheid, roodheid.

Bij een huid die in balans is, is er een natuurlijke huidbarrière aanwezig die bestaat uit vetten, vocht en hoornstof . Deze barrière beschermt je huid tegen vochtverlies en externe invloeden. Bij een tekort aan vetten in deze barrière gaat vochtverlies optreden wat meestal gepaard gaat met een trekkerig gevoel van droogte, eventueel met roodheid en gevoeligheid.

Eenmaal de 30 voorbij bestaat de kans dat het pigment in de huid (melanine) zich onregelmatig over het gelaat gaat verspreiden en zich op de opperhuid (bovenste huidlaag) ophoopt. 

De huid wordt ongelijkmatig gepigmenteerd en er vormen zich gele/bruine vlekken aan het oppervlak. Pigmentatie is een blijvende onvolkomenheid en verdwijnt niet zonder een correcte behandeling.

Acne op jonge leeftijd

Je krijgt puistjes in het gezicht, op de rug, schouders of borst. Kenmerkend voor acne zijn mee-eters (comedonen); er vormt zich een wit bultje op de talgklier, dat later zwart kan worden. Is de talgklier ontstoken, dan ontstaat er een rood puistje (papel) met uiteindelijk vaak een geel kopje (pustel). Dit kan openbarsten en genezen met vorming van een litteken.
De aandoening komt vooral voor tussen de leeftijd van 15 tot 24 jaar. Acne komt op steeds jongere leeftijd voor, omdat kinderen vroeger in de puberteit komen. Meestal geneest acne spontaan rond het 25e levensjaar. Tijdens de acne-periode is het belangrijk om de huid goed te reinigen en verzorgen zodat acne vermindert of zelfs verdwijnt. 

Acne op latere leeftijd

Een opstoot van acne bij volwassenen is niet zomaar een uitloper van de huidproblemen die ze hadden als tiener.  Vandaag sukkelen we meer en meer met een onzuivere huid. Dit suggereert dat we de oorzaken moeten gaan zoeken in de hedendaagse levensstijl. 
Stress, slaaptekort, luchtvervuiling, verkeerde voeding en UV-straling: het zijn kenmerken van de 21e eeuw die een grote invloed hebben op onze huid.
Of het nu stress, slaaptekort, ongezonde voeding, PMS is, het proces is hetzelfde: het cortisolgehalte – ook wel stresshormoon genoemd – stijgt en wordt afgebroken tot testosteron. Hierdoor is er een verhoogde talgproductie, wat zorgt voor een uitbraak van acne. 

Een vette huid produceert te veel talg (sebum) en vormt een blinkend, olieachtig laagje op de huid.

Bepaalde kenmerken van de vette huid zijn:

• verdikte huid
• grove poriën
• aanleg tot mee-eters, puistjes en acne: een teveel aan talg kan de afvoergangen van de talgkliertjes verstoppen en afsluiten.

De huid kan ook plaatselijk blinken (T-zone: voorhoofd, neus en kin) en op andere plaatsen droog of normaal zijn. Er is dan sprake van een gecombineerde huid. 

De openingen van de kliertjes in onze huid zijn onze huidporiën. Zweet en talg komen zo aan de oppervlakte, wat noodzakelijk is voor een goede werking van de barrièrefunctie (beschermingslaag) van de huid.
Zonder talg wordt onze huid droog en vatbaar voor infecties en andere huidaandoeningen.

Poriën zijn dus een essentieel onderdeel van de huid en bij de meeste mensen zien we ze amper, maar in sommige gevallen zijn ze dus wél groter. 
Grove poriën komen dan meestal voor op neus, voorhoofd en wangen. Hoewel grove poriën in principe niet schadelijk zijn, worden ze wel als vervelend ervaren.

De huid straalt niet meer, oogt vaal en is misschien zelfs vlekkerig. We spreken dan van een vermoeide huid.

De huid heeft tijdelijk een slechte doorbloeding, een gebrek aan vitamines en ze mist de energie om bepaalde functies goed uit te voeren. De huid vernieuwt zich minder snel, de talgklierproductie neemt af en de huid wordt droger. De sporen van de zon, het milieu en roken worden steeds zichtbaarder. De huid kan haar (dode) huidcellen moeilijker kwijt en zo ontstaat een vale en grauwe huid.

Wallen en donkere kringen onder de ogen zijn een vaak voorkomende kwaal. Het zijn echter 2 verschillende onvolkomenheden.

Wallen worden vaak vergeleken met ‘zakjes’ onder de ogen en dit kan zijn met vet en/of water. Bij kringen hebben we het over een donkerdere schijn onder het oog of onder de wal.
Beide huidonvolkomenheden kunnen zowel genetisch bepaald zijn, maar leeftijd en levenstijl hebben ook invloed op dit fenomeen.